جلسه دوم (نصاب الصبیان)

بسم الله الرحمن الرحیم

ببحر تَقارُب تَقَرُّب نمای          بدین وزن میزان طَبع آزمای

فَعُولُن فعولن فعولن فعول¹          چو گفتی بگو ای مَهِ دل رُبای

اِله است و اَلله و رَحمن خدای          دَلیل است و هادی تو گو رهنمای

محمد سِتوده امین اُستوار          بقرآن ثنا² گفت وی را خدای

صَحابَة است یاران و آل اهلِ بیت          که اسلام و دین شد از ایشان بپای

سَما³ آسمان ارض و غَبرا³ زمین          مَحَلّ و مَکان و مَعان است جای

سَقَر دوزخ و نار آتش ولی          چه جنّت بهشت و آخرت آنسرای

رِئَه شُش قَفا حیره⁴ و وَجه روی          فَخِذ ران عَقِب پاشنه رِجل پای

شَفَه لب لِسان چه زبان فَم دهان          یَد و جارِحَه دست و حُلقُوم نای

فَرَس اسب و بَغل اَستر و سَرج زین          بَعیر اُشتر است و جَرَس چه دَرای⁵

رَجل مرد و مَرئَه زن و زَوج جفت          غَنی مالدار است و مسکین گِدای

قَنات است کاریز و عَذب آب خوش          چه یَنبُوع چشمه حَمَأ است لای⁶

        ______________________________

1. میزانی برای سنجیدن اشعار در علم عروض است.
2. ثناء
3. سماء و غبراء
4. پشت گردن
5. زنگ
6. گِل تیره و سیاه در ته حوضها و جویها